قرآن عثمان طه

Sooreh النازعات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Nāzi`āti Gharqāan

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به كنندگانى كه به شدت مى‌كنند


Wa An-Nāshiţāti Nashţāan

2

و قسم به خارج شوندگان، خارج شدنى‌


Wa As-Sābiĥāti Sabĥāan

3

و قسم به شنا كنندگان شنا كردنى‌


Fālssābiqāti Sabqāan

4

پس قسم به سبقت كنندگان سبقت كردنى‌


Fālmudabbirāti 'Amrāan

5

پس قسم به تدبير كنندگان فرمان مخصوص خدا


Yawma Tarjufu Ar-Rājifahu

6

ياد كن روزى را كه لرزنده مى‌لرزد.


Tatba`uhā Ar-Rādifahu

7

زلزله دومى آن را تعقيب مى‌كند.


Qulūbun Yawma'idhin Wājifahun

8

دلهايى در آن روز مضطرب و ترسانند


'Abşāruhā Khāshi`ahun

9

چشمهاى آنها ذليل است‌


Yaqūlūna 'A'innā Lamardūdūna Fī Al-Ĥāfirahi

10

مشركان مى‌گويند: آيا ما به حالت اول بر خواهيم گشت؟


'A'idhā Kunnā `Ižāmāan Nakhirahan

11

آيا وقتى كه استخوانهاى پوسيده شويم؟!


Qālū Tilka 'Idhāan Karratun Khāsirahun

12

گفتند: آن رجوع در آن صورت رجوع زيانبارى است‌


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidahun

13

قيامت فقط يك راندن با صيحه است‌


Fa'idhā Hum Bis-Sāhirahi

14

آن گاه مردم در روى زمين باشند.


Hal 'Tāka Ĥadīthu Mūsá

15

آيا حكايت موسى را شنيده‌اى؟


'Idh Nādāhu Rabbuhu Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţuwan

16

كه پروردگارش او را در صحراى پاك طوى ندا كرد


Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá

17

كه بسوى فرعون برو كه او از حد تجاوز كرده است‌


Faqul Hal Laka 'Ilá 'An Tazakká

18

بگو: آيا مايل هستى كه پاك شوى؟


Wa 'Ahdiyaka 'Ilá Rabbika Fatakhshá

19

و به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى؟


Fa'arāhu Al-'Āyata Al-Kubrá

20

معجزه بزرگ را به او نشان داد.


Fakadhdhaba Wa `Aşá

21

نبوت موسى را تكذيب كرد و او را عصيان نمود


Thumma 'Adbara Yas`á

22

سپس از موسى دور شد (براى جمع ساحران) تلاش مى‌كرد


Faĥashara Fanādá

23

مردم را گردآورد و در ميان آنها فرياد كشيد


Faqāla 'Anā Rabbukumu Al-'A`lá

24

و گفت: پروردگار والاتر شما هستم.


Fa'akhadhahu Allāhu Nakāla Al-'Ākhirati Wa Al-'Ūlá

25

خدا او را با عقوبت آخرت و دنيا گرفتار كرد


'Inna Fī Dhālika La`ibratan Liman Yakhshá

26

در حديث موسى موعظه هست براى كسى كه مى‌ترسد


'A'antum 'Ashaddu Khalqāan 'Ami As-Samā'u Banāhā

27

آيا شما در خلقت محكمتر هستيد يا آسمان كه خدا آن را بنا نهاد


Rafa`a Samkahā Fasawwāhā

28

ارتفاع آن را بالا برد و آن را ساخت‌


Wa 'Aghţasha Laylahā Wa 'Akhraja Đuĥāhā

29

شبش را تاريك گردانيد و نورش را خارج كرد


Wa Al-'Arđa Ba`da Dhālika Daĥāhā

30

زمين را پس از آسمان، بگسترانيد


'Akhraja Minhā Mā'ahā Wa Mar`āhā

31

از زمين آب آن و روئيدنى آن را خارج كرد


Wa Al-Jibāla 'Arsāhā

32

و كوه‌ها را ثابت گردانيد.


Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum

33

متاعند براى شما و چهار پايانتان‌


Fa'idhā Jā'ati Aţ-Ţāmmatu Al-Kubrá

34

وقتى كه آن حادثه فراگيرنده بزرگ ببايد


Yawma Yatadhakkaru Al-'Insānu Mā Sa`á

35

در آن روز انسان آنچه را كه كرده است ياد مى‌آورد.


Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Liman Yará

36

جهنم بر همه بينندگان آشكار مى‌شود


Fa'ammā Man Ţaghá

37

پس اما هر كه طغيان كند


Wa 'Āthara Al-Ĥayāata Ad-Dunyā

38

و زندگى دنيا را بر آخرت اختيار كند


Fa'inna Al-Jaĥīma Hiya Al-Ma'wā

39

جايگاه او فقط آتش است.


Wa 'Ammā Man Khāfa Maqāma Rabbihi Wa Nahá An-Nafsa `Ani Al-Hawá

40

و اما كسى كه از ربوبيت پروردگارش بترسد و نفس خويش را از خواهشها باز دارد


Fa'inna Al-Jannata Hiya Al-Ma'wā

41

جايگاه او فقط بهشت است.


Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā

42

از تو از قيامت مى‌پرسند كه وقوع آن كدام وقت است؟


Fīma 'Anta Min Dhikrāhā

43

تو در چه حالى از علم آن؟


'Ilá Rabbika Muntahāhā

44

امر آن به پروردگارت مربوط است.


'Innamā 'Anta Mundhiru Man Yakhshāhā

45

تو فقط انذار كننده‌اى، كسى را كه از آن مى‌ترسد


Ka'annahum Yawma Yarawnahā Lam Yalbathū 'Illā `Ashīyatan 'Aw Đuĥāhā

46

روزى كه مردم آن را مى‌بينند، گويا در دنيا توقف نكرده‌اند مگر بعد از ظهرى يا قبل از ظهر آن.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان